بتهوون و پیداکردن کار


همیشه از کارهای بتهوون لذت می برم. یادمه چهارم دبیرستان بودم که یکی از دوستان برای معرفی موسیقی کلاسیک سمفونی 5 بتهون رو داد. از اون به بعد طرفدار پرو پا قرص بتهوون شدم. حتی موقعی که برای کنکور میخوندم هم بتهون همراهم بود. کارهاش پر ابهت و تحسین برانگیزه و توصیه اکید دارم کسانی که دنبال دوای اعتماد به نفس میگردند، حتما چند دوز از کارهای بتهوون رو امتحان کنند. بدون اثر جانبی و کاملا موثر!
  • سمفونی 5
  • سمفونی 9
  • کنسرتو پیانوی 5
  • اورتور اگمونت
2 هفته پیش برای اولین مصاحبه کاری به یکی از شرکتهای نزدیک محلمون میرفتم و موج رادیو روی Classical WETA تنظیم بود. این رادیو عمدتا موسیقی کلاسیک پخش میکنه و اون روز صبح کنسرتو پیانوی 5 بتهوون رو گذاشته بود. احساس خیلی خوبی پیدا کردم و با اعتماد به نفس کامل رفتم برای مصاحبه.

تنیجه؟



خوب معلومه کار رو گرفتم.

این کلیپ رو ببینید قسمت اول کنسرتو پیانوی 5 هست که به زیبایی اجرا شده :

نیویورک

همین طور که قبلا گفته بودم یک سفر 2 -3 روزه به نیویورک داشتیم. حدود چهار و نیم ساعت با اتوبوس طول کشید که رسیدیم. برخلاف محل زندگی خودمون که آروم و بی سر وصداست و ساعت 10 شب خیابانها خالی از ماشین و آدم میشه، نیویورک تقریبا همیشه بیداره و شلوغه. طبق معمول همه جای آمریکا، چون سابقه تاریخی وجود نداره، محل های دیدنی شهر بیشتر مربوط میشه به محل زندگی فلان هنرپیشه یا محل ضبط بهمان برنامه!
البته چیزهایی هم برای دیدن داره:
تئاترهای معروف که همیشه مشتری داره و صفهای طولانی برای بلیطش تشکیل میشه.
برج آزادی
یکی دوتا پل
برج بلند Empire state
موزه مادام توسو
خیابان معروف Broadway
Wall street خیابانی که به علت آسمان خراشهای اطرافش به خیابان دیوار معروف شده
محل برجهای دوقلو که دارند براش یادگار درست میکنند.
محله چینی ها
ساختمان سازمان ملل
و دانشگاه کمبریج
این دوتای آخری خاطره انگیزند!

نیویورک شبکه متروی بزرگ داره که البته قدیمی و کثیف هم هست! البته ما ازش خیلی استفاده نکردیم. دو شبکه بزرگ اتوبوس مخصوص گردشگرها داره که خصوصیه و با 50 دلار میتوانید برای 3 روز از اونها استفاده کرد. خوبیش اینه که اتوبوسها دو طبقه هستند و طبقه بالا سرپوشیده نیست و یک راهنما هم در تمام مسیر همه جا رو توضیح میده. راستی یک سفر با یک کشتی کوچک هم روی این بلیط ها هست که برای دیدن مجسمه آزادی اختصاص داره.
ما بیشتر در جزیره بزرگ منهتن که بخش اصلی شهر حساب میشه میگشتیم. البته محله بروکلین هم سر زدیم
تنها مشکلمون سرمای سوزناک نیویورک بود.
این هم چند تا عکس:

شب منطقه منهتن

عکس با اسپیلبرگ!

خیابان Broadway

کالسکه ها، تاکسیهای زرد و معروف نیویورک، گوشه ای از پارک بزرگ مرکزی در منهتن و اتوبوس دوطبقه گردشگران

پل منهتن

مجسمه آزادی (اون پشت!)

منظره منهتن از بالای برج Empire State

سیاه پوست ها مشغول خرید عکس اوباما

موزه هنر - بخش پارس
پی نوشت :
اسم برج Empire state صحیح است که به اشتباه Imperial state نوشته شده بود. با تشکر از آقا حامد.

واشنگتن دی سی

واشنگتن دی سی در 20 کیلومتری محل ماست. با توجه به اینکه پایتخت کشوره ولی جمعیت کمی داره و حدود 600 هزار نفر در اون به طور ثابت و 2.5 میلیون به صورت غیر ثابت (نیروی کار) در اون زندگی میکنند. خیابانها به صورت موازی و عمود برهم و با شماره و حروف مشخص میشوند. البته بعضی خیابان ها هم اسامی افراد رو دارند.
در منطقه بزرگی که به اون MAll میگویند چندین موزه، کنگره و کاخ سفید قرار دارند. توضیحات رو روی عکس ها بخوانید.


The Monument و استخر پشت آن
آزادی روی سنگ

رودخانه نزدیک بنای یادبود توماس جفرسن

محل پیاده روی جنب استخر روبروی بنای یادبود آبراهام لینکلن

کنگره آمریکا و چادرهای روبروی آن که برای طرفداری از صلح در دارفور برافراشته شده اند.

موزه تاریخ طبیعی

چادر سرخ پوستی در برابر برج بلند Monument


یادبود آبراهام لینکلن

یادبود توماس جفرسن

خرید خودرو



اول از همه ببخشید که دیر به دیر آپ میکنم. مشغول تهیه وبلاگ دیگری برای معرفی سابقه کاری خودم بودم و سرم کمی شلوغ بود.
از همون روزهای اول که رسیدیم نیاز شدید به ماشین شخصی عمیقا احساس میشد. میشه گفت بدون ماشین زندگی تعطیل میشه. به همین دلیل سریعا دنبال یه ماشین در سایتهای مختلف گشتم
این سایت در تمام آمریکا (و بسیاری شهرهای دیگه دنیا) بسیار پر استفاده است و برای خرید و فروش و کاریابی و ... از اون استفاده میکنند و گذاشتن آگهی هم در اون رایگانه البته به علل نامعلوم در ایران این سایت فیلترهGiggle 3
بگذریم
خلاصه 4-5 روز بعد از ورودمون به اینجا یک شورلت مالیبو 2002 به قیمتی که ماتیز عزیز رو فروختیم گرفتم.(هر دوشون همین رنگی هستند که میبینید!) البته با بیمه یک ساله قوای محرکه و مالیات و ...
البته کمی لنت ها و ترمزش ایراد داشت که با کمی قیافه حق به جانب و غرغر، توسط شرکت فروشنده برطرف شد.
یادش به خیر یه ماتیز کوچولو داشتیم که باهاش نصف ایران رو گشتیم. (مخلص آقا هادی هم هستیم)


فعلا با گواهینامه بین المللی ایران اینجا میشه رانندگی کرد. به زودی باید بریم دوباره امتحان بدیم.
بنزین هم قیمت خوبی پیدا کرده. قبل از اینکه ما بیاییم تا گالنی 5 دلار هم رسیده بود. همون روزهایی که توی ایران یه جورایی خوشحال بودیم که نفت گرون شده و بشکه ایی 140 دلار بود. ولی الان بنزین اینجا گالنی 1.6 دلار شده و با توجه به فاصله های زیادی اینجا باید همه رانندگی کنند، دیگه مردم دغدغه تهیه بنزین ندارند.
فکر میکنید بالاخره باید خوشحال باشیم که نفت ارزون شده یا ناراحت!

رانندگی کردن هم اینجا جالبه که بعدا براتون میگم.

راستی تا یادم نرفته اینم بگم که فکر کنم خیلی به درد صدا و سیما ایران میخوره و اون هم اینکه چند روز پیش 2 دقیقه برق منطقه ما قطع شد. البته صدا و سیما مسلما به این بیمزگی این رو نمیگه و کلی پیازداغ و ادویه توش میریزه.

تا بعد

سخنرانی دکتر سروش


جای شما خالی جمعه 2 هفته پیش در دانشگاه جرج واشنگتن از سخنرانی دکتر سروش لذت بردیم
مجموع 4 جلسه با موضوع نگاهی نو به حافظ در این دانشگاه برگزار میشود که 2 جلسه آن انجام شده است
به غیر از سایت معمول ایشان (که امکان دانلود در ایران تقریبا ندارد) به نشانی زیر

http://www.drsoroush.com/Lectures-Persian.htm

سایت زیر مربوط به همین 4 جلسه میباشد و سخنرانیهای قبلی است:

http://drsoroushlecture.webs.com/hafiz.htm