کمتر پیش میاد که ایمیلهایی که دست به دست میچرخند رو در وبلاگم قرار بدم، ولی حیفم اومد این متن کوتاه و دلنشین رو که از دوست خوبم جناب مشرفی گرفتم براتون اینجا نگذارم:
متن زير ، نوشته اوست :
در ميزگردى که درباره "دين و آزادى" برپا شده بود و دالايى‌لاما هم در آن حضور داشت ، من با کنجکاوى و البته کمى بدجنسى ، از او پرسيدم : عاليجناب ، بهترين دين کدام است ؟
خودم فکر کردم که او لابد خواهد گفت : "بودايى" يا "اديان شرقى که خيلى قديمى‌تر از مسيحيت هستند."
دالاى‌لاما کمى درنگ کرد ، لبخندى زد و به چشمان من خيره شد ... و آنگاه گفت :
"بهترين دين ، آن است که شما را به خداوند نزديک‌تر سازد.دينى که از شما آدم بهترى بسازد."
من که از چنين پاسخ خردمندانه‌اى شرمنده شده بودم ، پرسيدم :
آنچه مرا انسان بهترى مى‌سازد ، چيست ؟
او پاسخ داد :
"هر چيز که شما را دل‌رحم‌تر ، فهميده‌تر ، مستقل‌تر ، بى‌طرف‌تر ، بامحبت‌تر ، انسان دوست‌تر ، با مسئوليت‌تر و اخلاقى‌تر سازد. دينى که اين کار را براى شما بکند ، بهترين دين است."
من لحظه‌اى ساکت ماندم و به حرف‌هاى خردمندانة او انديشيدم.
به نظر من پيامى که در پشت حرف‌هاى او قرار دارد چنين است :
دوست من ! اين که تو به چه دينى اعتقاد دارى و يا اين که اصلاً به هيچ دينى اعتقاد ندارى ، براى من اهميت ندارد.
آنچه براى من اهميت دارد ، رفتار تو در خانه ، در خانواده ، در محل کار ، در جامعه و در کلّ جهان است.
به ياد داشته باش ، عالم هستى بازتاب اعمال و افکار ماست.
قانون عمل و عکس‌العمل فقط منحصر به فيزيک نيست.در روابط انسانى هم صادق است.
اگر خوبى کنى ، خوبى مى‌بينى و اگر بدى کنى ، بدى.
هميشه چيزهايى را به دست خواهى آورد که براى ديگران نيز همان‌ها را آرزو کنى.
شاد بودن ؛ هدف نيست ، يک انتخاب است.
"هيچ دينى بالاتر از حقيقت وجود ندارد."
