Idesktop بهترین راه برای استفاده از یوتیوب - بدون فیلتر
در iDesktop.tv شما می توانید کارهای زیر را انجام دهید:
- ایجاد و مدیریت لیستی از فیلم های مورد علاقه و گشت و گذار بسیار آسان در آنها.
- شما می توانید هر ویدئویی را دانلود کنید یا به فرمت های AVI, MP4, 3GP, 3GP2, MOV, WMV, FLV, EXE و ZIP تبدیل کرده و سپس دانلود کنید.
- به شما امکان انتقال اطلاعات از حساب یوتیوب خودتان و یا هر شخص دیگر داده می شود به طوری که می توانید به Playlist ها و فیلم های مورده علاقه این حساب ها دسترسی داشته باشد.
- شما می توانید از پوسته های مختلف و تنظیمات جدیدی برای خودتون استفاده کنید و حساب کاربریتان را کاملا شخصی کنید.
- لیستی از نظرها و اطلاعاتی که درباره آپلود کننده ویدئو به شما نشان داده می شود . شما همچنین می توانید ویدئوهای دیگری که این شخص آپلود کرده یا دوست داشته را مشاهده کنید.
- جستجو ها هم در iDesktop.tv بهبود یافته و شما می توانید جستجویتان را بر اساس ملاک های متفاوتی مانند دفعات بازدید و تاریخ و میزان محبوبیت مرتب کنید.
- Player مورد استفاده نیز ارتقا یافته و شما می توانید آنرا در پنجره جدیدی باز کنید و یا در صفحه حرکت دهید.
- برای ویدئو ها قابلیت نمایش با نسبت بزرگنمایی 16:9، 4:3 ، مقدار استاندارد و مقدار قابل تغییر قرار داده شده است.
- 11 پوسته فوق العاده زیبا اضافه شده و منو ها و Player ها و پوسته قابل ویرایش می باشد.
- امکان مشاهده برترین ویدئوها اضافه شده است.
- آخرین 50 ویدئویی که مشاهده کرده اید در حسابتان ذخیره می شود.
- صفحه زمینه در موقع پخش فیلم تیره می شود.
- لینک های مستقیم به یوتیوب ارائه شده است.
- دانلود کردن و تبدیل فرمت بهینه و در نتیجه آسان تر شده است.
با این امکانات دیگه لازم نیست به دنبلا هزار کلک و برنامه برای دانلود کردن فیلم های یوتیوب باشیم و به سادگی با امکانات ورژن جدید هر فایلی رو می توید از یوتیوب دانلود کنید.
این یک انقلاب بزرگ در عرصه رسانه آنلاین می باشدتا فیلترش نکردن دریابید
زیبا سلام
مدتهاست که این شعر من رو متاثر میکنه. شعر زیبای محمد رضا عبدالملکیان که اول بار در آلبوم مهربانی و با صدای دلنشین خسرو شکیبایی شنیدم. یادمه اوایل آشنایی با همسر خوبم هم این شعر را با هم گوش دادیم. اما هنوز هم برام تر است و تازه :
زیبا سلام !
زیبا هوای حوصله ابری است ...
چشمی از عشق ببخشایم تا رو به آفتاب بشوید
دلتنگی مرا
زیبا!
هنوز عشق
در حول و حوش چشم تو می چرخد
از من مگیر چشم!
دست مرا بگیر و کوچه های محبت را با من بگرد!
یادم بده چگونه بخوانم تا عشق در تمامی دلها معنا شود
یادم بده چگونه نگاهت کنم که طری بالایت درتندباد عشق نلرزد
زیبا!
آنگونه عاشقم که حرمت مجنون را احساس میکنم
آنگونه عاشقم که نیستان را یکجا هوای زمزمه دارم
آنگونه عاشقم که هر نفسم شعر است
زیبا!
چشــــم تو شعر
چشـــــم تو شاعر است
من دزد شعرهای چشم تو هستم
زیبا!
کنار حوصله ام بنشین
بنشین مرا به شط غزل بنشان
بنشان مرا به منظره عشق
بنشان مرا به منظره باران
بنشان مرا به منظره رویش
من سبز میشوم
زیبا!
ستاره های کلامت را در لحظه های ساکت عاشق بر من ببار
بر من ببار تا که برویم بهاروار
چشم از تو بود و عشق
بچــــــرخانم بر حول این مدار
زیبا!
تمام حرف دلم این است
من عشق را به نام تو آغاز کردم
در هر کجای عشق که هستی
آغاز کن مرا
ضمنا اون عکس هم از قلم گرفته هاست !
لحظه ای تامل کنیم.
این عکسی است که فضاپیمای وویجر از زمین گرفته است. عکسی که زمین را در فضای بیکران نشان می دهد. کارل ساگان فضانورد آمریکایی کتابی با همین عنوان نوشته است. در قسمتی از این کتاب می خوانیم:
دوباره به این نقطه نگاه کنید. همین جاست. خانه اینجاست. ما اینجاییم.
تمام کسانی که دوستشان دارید٬ تمام کسانی که می شناسید٬ تمام کسانی که تابحال چیزی در موردشان شنیده اید٬ تمام کسانی که وجود داشته اند٬ زندگی شان را در اینجا سپری کرده اند. برآیند تمام خوشی ها و رنج های ما در همین نقطه جمع شده است. هزاران مذهب٬ ایدئولوژی و دکترین اقتصادی که آفرینندگانشان از صحت آنها کاملا مطمئن بوده اند٬ تمامی شکارچیان و صیادان٬ تمامی قهرمانان و بزدلان٬ تمامی آفرینندگان و ویران کنندگان تمدن٬ تمامی پادشاهان و رعایا٬ تمامی زوج های جوان عاشق٬ تمامی پدران و مادران٬ کودکان امیدوار٬ مخترعان و مکتشفان٬ تمامی معلمان اخلاق٬ تمامی سیاستمداران فاسد٬ تمامی «ابرستاره ها»٬ تمامی رهبران کبیر٬ تمامی قدیسان و گناهکاران در تاریخِ گونه ما٬ آنجا زیسته اند٬ در این ذره غبار که در فضای بیکران در مقابل اشعه خورشید شناور است. زمین ذره ای خرد در مقابل عظمت جهان است. به رودهای خون که توسط امپراطوران و ژنرال ها بر زمین جاری شده٬ البته با عظمت و فاتحانه٬ بیاندیشید. این خونریزان٬ اربابان لحظاتی از قسمت کوچکی از این نقطه بوده اند. به بی رحمی های بی پایانی که ساکنان گوشه ای از این نقطه٬ توسط ساکنان گوشه دیگر (که از این فاصله نمیتوان آنها را از هم بازشناخت) متحمل شده اند بیاندیشید٬ چقدر اینان به کشتن یکدیگر مشتاقند٬ چقدر با حرارت از یکدیگر متنفرند. تمامی شکوه و جلال ما٬ تمامی حس خود مهم بینی بی پایان ما٬ توهم اینکه ما دارای موقعیتی ممتاز در پهنه گیتی هستیم٬ به واسطه این عکس به چالش کشیده می شود. سیاره ما لکه ای گم شده در تاریکی کهکشانهاست. در این تیرگی و عظمت بی پایان٬ هیچ نشانه ای از اینکه کمکی از جایی میرسد تا ما را از شر خودمان در امان نگاه دارد٬ دیده نمیشود.
زمین تنها جای شناخته شده است که قابلیت زیست دارد. هیچ جایی نیست٬ حداقل در آینده نزدیک که گونه بشر بتواند به آنجا مهاجرت کند. مشاهدات٬ بله٬ استقرار٬ هنوز نه. خوشتان بیاید یا نه٬ زمین تنها جایی است که می توانیم روی پای مان بایستیم. گفته شده که فضانوردی تجربه ای است شخصیت ساز که فرد را فروتن می سازد. شاید هیچ تصویری بهتر از این٬ غرور ابلهانه و نابخردانه نوع بشر را در دنیای کوچکش به نمایش نگذارد. برای من٬ این تصویر تاکیدی است بر مسئولیت ما در جهت برخورد مهربانانه تر ما با یکدیگر٬ و سعی در گرامی داشتن و حفظ کردن این نقطه آبی کمرنگ٬ تنها خانه ای که تاکنون شناخته ایم.