امروز بعد از کلی بدو بدو روی یخ برای سوار شدن در اتوبوس سرویس کارخانه، تازه دیدم که ظاهرا اشتباهی ماشین حمل گوشت فرستادند. بقدری توی اتوبوس سرد بود و از همه جا سوز میومد که بخار نفسمان روی شیشه یخ میزد. بطوری که راننده هم به زحمت جلوش رو میدید. یاد فیلم خوجه ممد افتادم.
خلاصه بعد از کلی غرغر سر راننده و مسوول ترابری، اومدیم توی کارخونه تا سوار سرویس داخلی بشیم و برسیم به مرکز تحقیقات، ولی مگه این سرویس میومد؟. خلاصه به امید رسیدن به مرکز و خوردن یک چایی گرم در هوای گرمِ آنجا، دمای 10-12 درجه زیر صفر رو تحمل کردیم.
وارد محل کار که شدم دیدم که نه خیر، این خبرها نیست. دما زیر صفره ( باور کنید!). همین الان هم که 3 ساعت از اون موقع میگذره، میبینید که با کلاه و کاپشن نشستم و بقیه بچه ها هم دور یک هیتر برقی جمع شدند. انگشتام تقریبا سر شده و داره میلرزه.
الان 4 روزه که گاز برای آب جوش آوردن هم نداریم .
این بوی سیگار دیگه از کجا اومد؟
۴ نظر:
توی این عکس ها الان طرز کار مرکز تحقیقات یه کارخونه رو نشون دادین دیگه ؟
دلت گرم باشد، خیالی نیست، هوا، بیرون، بگو قطب، ها؟ بدتر که نمی شود دلت را بگو گرم باش
دلم تنگ شده، که از پنجره ها، برف و یخ را تماشا کنم و دلم گرم باشد، در یخبندان، برف ها را فرار کنم تا به جایی برسم، و دلم گرم باشد، که جایی هست، که دلها خوش اند و گرمای زندگی می دهند
تهرانِ اساطیریِ خیالم، زمستان های سرد و برف و کُرسی و بی برقی و آبِ نوکِ دماغ دارد و تابستان های کولر و سیب گلاب و خوابِ پشتِ بام
و بهارِ تهران، آخ که بهارِ تهران! همه چیز را تحمل کن، بهارِ تهران می رسد، و بی آنکه بدانی، عاشقِ همه چیز می شوی دوباره
درود بر شما ! اشتباه نگیری مهران نیستم!
چطوری؟! یعنی ااونجا اینقدر سرده؟!اگه مرکز اینه پس تولیدیا تو این هوا چیکار می کنن؟!
...رد سرما رو تا اینجام می تونی بگیری. اینجا حداکثر زمستونش باید مثه بهار تهرون باشه ولی ما چند شبه که موقع خواب بخاری برقی روشن می کنیم!
ولی انصافاً شرایط به سختی اونجا نیست. به همه سلام برسون. قربانت.
محمد جان با این شال و کلاه خیلی خوشتیپ شدی برات اسفند دود کنم بابا جون .ولی دم ایران خودرو گرم که تو این برف و سرما هم به فکر کارمندانش هست تا اصلا احساس سرما نکنند و با فراغت بال به تولید و نوآوری ! ادامه دهند
ارسال یک نظر